1ml:4μg / 1ml:15μg قدرت

نشانه:

موارد مصرف و استفاده

هموفیلی A: دسموپرس در تزریق استات 4 میکروگرم در میلی لیتر برای بیماران مبتلا به هموفیلی A با سطح فعالیت انعقادی فاکتور VIII بیشتر از 5% اندیکاسیون دارد.

دسموپرس در تزریق استات اغلب باعث حفظ هموستاز در بیماران مبتلا به هموفیلی A در طول روش های جراحی و پس از عمل در صورت تجویز 30 دقیقه قبل از عمل برنامه ریزی شده می شود.

دسموپرس در تزریق استات همچنین خونریزی را در بیماران هموفیلی A با اپیزودهای صدمات خود به خودی یا ناشی از تروما مانند همارتروز، هماتوم داخل عضلانی یا خونریزی مخاطی متوقف می کند.

دسموپرس در تزریق استات برای درمان هموفیلی A با سطوح فعالیت انعقادی فاکتور VIII برابر یا کمتر از 5٪ یا برای درمان هموفیلی B یا در بیمارانی که آنتی بادی های فاکتور VIII دارند، توصیه نمی شود.

در شرایط بالینی خاص، ممکن است آزمایش دسموپرس در تزریق استات در بیماران با سطح فاکتور VIII بین 2 تا 5 درصد توجیه شود. با این حال، این بیماران باید به دقت تحت نظر باشند. بیماری فون ویلبراند (نوع I): دسموپرس در تزریق استات 4 میکروگرم در میلی لیتر برای بیماران مبتلا به بیماری فون ویلبراند کلاسیک خفیف تا متوسط ​​(نوع I) با سطح فاکتور VIII بیشتر از 5% اندیکاسیون دارد. دسموپرس در تزریق استات اغلب باعث حفظ هموستاز در بیماران مبتلا به بیماری خفیف تا متوسط ​​فون ویلبراند در طی مراحل جراحی و پس از عمل در صورت تجویز 30 دقیقه قبل از عمل برنامه ریزی شده می شود.

دسموپرس در تزریق استات معمولاً خونریزی را در بیماران خفیف تا متوسط ​​فون ویلبراند با اپیزودهای صدمات خود به خود یا ناشی از تروما مانند همارتروز، هماتوم داخل عضلانی یا خونریزی مخاطی متوقف می کند.

آن دسته از بیماران مبتلا به بیماری فون ویلبراند که کمترین احتمال پاسخ را دارند، بیماران مبتلا به بیماری فون ویلبراند هموزیگوت شدید با فعالیت انعقادی فاکتور VIII و فاکتور VIII فون هستند.

سطح آنتی ژن فاکتور ویلبراند کمتر از 1٪ است. سایر بیماران بسته به نوع نقص مولکولی که دارند ممکن است به روشی متغیر پاسخ دهند. زمان خونریزی و فعالیت منعقدکننده فاکتور VIII، فعالیت کوفاکتور ریستوستین و آنتی ژن فاکتور فون ویلبراند باید در طول تجویز دسموپرس در تزریق استات بررسی شود تا اطمینان حاصل شود که سطوح کافی به دست آمده است.

دسموپرس در تزریق استات برای درمان بیماری شدید کلاسیک فون ویلبراند (نوع I) و زمانی که شواهدی از شکل مولکولی غیرطبیعی آنتی ژن فاکتور VIII وجود دارد، اندیکاسیون ندارد.

دیابت بی مزه: دسموپرس در تزریق استات 4 میکروگرم بر میلی لیتر به عنوان درمان جایگزینی ضد ادرار در مدیریت دیابت بی مزه مرکزی (جمجمه ای) و برای مدیریت پلی اوری موقت و پلی دیپسی به دنبال ضربه به سر یا جراحی در ناحیه هیپوفیز نشان داده می شود.

دسموپرس در تزریق استات برای درمان دیابت بی مزه نفروژنیک بی اثر است.

دسموپرس در استات نیز به عنوان یک آماده سازی داخل بینی در دسترس است. با این حال، این روش زایمان می تواند توسط عوامل مختلفی به خطر بیفتد که می تواند دم کردن بینی را ناکارآمد یا نامناسب کند.

اینها شامل جذب ضعیف داخل بینی، احتقان و انسداد بینی، ترشحات بینی، آتروفی مخاط بینی و رینیت آتروفیک شدید است. در مواردی که سطح هوشیاری مختل وجود دارد، زایمان داخل بینی ممکن است نامناسب باشد. بعلاوه، روش‌های جراحی جمجمه، مانند هیپوفیزکتومی ترانس اسفنوئیدال، موقعیت‌هایی را ایجاد می‌کنند که در آن راه جایگزینی برای تزریق مورد نیاز است، مانند موارد بسته شدن بینی یا بهبودی پس از جراحی.

موارد منع مصرف

دسموپرس در تزریق استات 4 میکروگرم در میلی لیتر در افراد با حساسیت مفرط شناخته شده به دسموپرس در استات یا هر یک از اجزای دسموپرس در تزریق استات 4 میکروگرم در میلی لیتر ممنوع است.

دسموپرس در تزریق استات در بیماران مبتلا به نارسایی کلیوی متوسط ​​تا شدید (که به عنوان کلیرانس کراتینین زیر 50 میلی لیتر در دقیقه تعریف می شود) منع مصرف دارد.

دسموپرس در تزریق استات در بیماران مبتلا به هیپوناترمی یا سابقه هیپوناترمی منع مصرف دارد.