အမြဲမေးလေ့ရှိသောမေးခွန်းများ

SemaglutideGlucagon-like peptide-1 (GLP-1) receptor agonist အမျိုးအစား 2 ဆီးချိုရောဂါရှိလူနာများတွင်သွေးဂလူးကို့စ်ပမာဏကိုအဓိကထိန်းချုပ်ရန်အသုံးပြုသည်။ GLP-1 သည် အစာစားပြီးနောက် အူသိမ်အတွင်းရှိ L-ဆဲလ်များမှ လျှို့ဝှက်ထုတ်လုပ်ထားသော ဟော်မုန်းတစ်မျိုးဖြစ်ပြီး ဇီဝကမ္မဆိုင်ရာ အခန်းကဏ္ဍများစွာကို လုပ်ဆောင်သည်။ Semaglutide သည် GLP-1 ၏ ဇီဝကမ္မလုပ်ဆောင်ချက်များကို တုပပြီး အဓိကနည်းလမ်းသုံးမျိုးဖြင့် သွေးဂလူးကို့စ်နှင့် ကိုယ်အလေးချိန်ကို ထိန်းညှိပေးသည်။

1. အင်ဆူလင်ထုတ်လွှတ်မှုမြှင့်တင်ရေး: GLP-1 သည် ပန်ကရိယ ဘီတာဆဲလ်များမှ အင်ဆူလင်ထုတ်လွှတ်မှုကို လှုံ့ဆော်ပေးပြီး သွေးဂလူးကို့စ်ပမာဏကို လျှော့ချရန် ကူညီပေးသည်။ Semaglutide သည် အထူးသဖြင့် postprandial hyperglycemia ကို စီမံခန့်ခွဲရာတွင် အရေးပါသော အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်နေသည့် GLP-1 receptor ကို အသက်သွင်းခြင်းဖြင့် ဤလုပ်ငန်းစဉ်ကို မြှင့်တင်ပေးပါသည်။ ဤယန္တရားသည် Semaglutide သည် အစာစားပြီးနောက် သွေးတွင်းဂလူးကို့စ်ပွားခြင်းကို ထိရောက်စွာ လျှော့ချနိုင်ပြီး အမျိုးအစား 2 ဆီးချိုရောဂါရှိသော လူနာများတွင် အလုံးစုံ glycemic ထိန်းချုပ်မှုကို ပိုမိုကောင်းမွန်စေသည်။
2. Glucagon ၏လျှို့ဝှက်ချက်ကိုတားဆီး: Glucagon သည် ပန်ကရိယ α-ဆဲလ်များမှ ထုတ်လွှတ်သော ဟော်မုန်းတစ်မျိုးဖြစ်ပြီး သွေးတွင်းဂလူးကို့စ်ပမာဏ နည်းနေချိန်တွင် အသည်းမှ ဂလူးကို့စ်ထုတ်လွှတ်မှုကို အားပေးသည်။ သို့သော်၊ အမျိုးအစား 2 ဆီးချိုရောဂါရှိသောလူနာများတွင် glucagon ၏ထုတ်လွှတ်မှုပုံမှန်မဟုတ်စွာတိုးလာသောကြောင့်သွေးဂလူးကို့စ်ပမာဏကိုမြင့်မားစေသည်။ Semaglutide သည် GLP-1 receptor ကိုအသက်သွင်းခြင်းဖြင့် glucagon ၏အလွန်အကျွံထုတ်လွှတ်မှုကိုဟန့်တားသည်၊ သွေးဂလူးကို့စ်ပမာဏကိုပိုမိုလျှော့ချရန်ကူညီသည်။
3. အစာအိမ်ထုတ်ခြင်းကို နှေးကွေးစေခြင်း။: Semaglutide သည် အစာအိမ်မှ အစာအိမ်မှ အူသိမ်သို့ အစာများ ဖြတ်သန်းမှုကို နှောင့်နှေးစေပြီး အစာစားပြီးနောက် သွေးတွင်းဂလူးကို့စ် အဆင့်များ တဖြည်းဖြည်း မြင့်တက်လာခြင်း ဖြစ်သည်ဟု Semaglutide က နှေးကွေးစေသည်။ ဤအကျိုးသက်ရောက်မှုသည် postprandial သွေးတွင်းဂလူးကို့စ်ကိုထိန်းချုပ်ရာတွင်သာမက ပြည့်ဝသောခံစားချက်ကိုတိုးစေကာ အစားအသောက်စားသုံးမှုကို လျှော့ချပေးပြီး ကိုယ်အလေးချိန်ထိန်းရာတွင် အထောက်အကူဖြစ်စေသည်။

သွေးတွင်းသကြားဓာတ်ထိန်းညှိမှုအပေါ် ၎င်း၏သက်ရောက်မှုများအပြင် Semaglutide သည် အဝလွန်ခြင်းကို ကုသရန်အတွက် သိသိသာသာ ကိုယ်အလေးချိန်ကျစေသည့် အကျိုးကျေးဇူးများကို ပြသထားသည်။ ကိုယ်အလေးချိန်လျှော့ချခြင်းသည် ဆီးချိုဝေဒနာရှင်များအတွက်သာမက အဝလွန်သူ ဆီးချိုရောဂါမရှိသူများအတွက်ပါ အကျိုးပြုပါသည်။

Semaglutide ၏ထူးခြားသောယန္တရားနှင့်လက်တွေ့ထိရောက်မှုသည်ဆီးချိုရောဂါစီမံခန့်ခွဲမှုအတွက်မရှိမဖြစ်လိုအပ်သောဆေးဖြစ်သည်။ ထို့အပြင်၊ သုတေသနပြုမှုများ တိုးတက်လာသည်နှင့်အမျှ နှလုံးသွေးကြောဆိုင်ရာ အကာအကွယ်နှင့် အဝလွန်ခြင်းကို ကုသရာတွင် Semaglutide ၏ အလားအလာကောင်းများကို အာရုံစိုက်လာကြသည်။ သို့သော်၊ Semaglutide ကိုအသုံးပြုနေစဉ်အတွင်း အစာအိမ်နှင့်အူလမ်းကြောင်းမအီမသာဖြစ်ခြင်းနှင့် ပျို့အန်ခြင်းကဲ့သို့သော အချို့သောဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများသည် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာကြီးကြပ်မှုအောက်တွင်အသုံးပြုသင့်သည်။

Liraglutideအမျိုးအစား 2 ဆီးချိုရောဂါနှင့် အဝလွန်ခြင်းတို့ကို ကုသရာတွင် အဓိကအသုံးပြုသည့် ဂလူဂွန်-တူ peptide-1 (GLP-1) receptor agonist ဖြစ်သည်။ GLP-1 သည် အစာစားပြီးနောက် အူသိမ်အတွင်းရှိ L-ဆဲလ်များမှ ထုတ်လွှတ်သော ဟော်မုန်းဖြစ်ပြီး ၎င်းသည် သွေးတွင်းဂလူးကို့စ်ကို ထိန်းညှိရာတွင် အခန်းကဏ္ဍများစွာ ပါဝင်ပါသည်။ Liraglutide သည် GLP-1 ၏ လုပ်ဆောင်ချက်ကို တုပပြီး အရေးကြီးသော ဇီဝကမ္မဆိုင်ရာ သက်ရောက်မှုများစွာကို ထုတ်ပေးသည်-

1. အင်ဆူလင်ထုတ်လွှတ်မှုမြှင့်တင်ရေး− သွေးဂလူးကို့စ်ပမာဏများလာသောအခါ၊ GLP-1 သည် ပန်ကရိယ beta-ဆဲလ်များမှ အင်ဆူလင်ထုတ်လွှတ်မှုကို လှုံ့ဆော်ပေးကာ သွေးတွင်းဂလူးကို့စ်ပမာဏကို လျှော့ချပေးသည်။ Liraglutide သည် GLP-1 receptor ကိုအသက်သွင်းခြင်းဖြင့်၊ အထူးသဖြင့် postprandial hyperglycemia ကာလအတွင်းသွေးဂလူးကို့စ်ထိန်းချုပ်မှုကိုပိုမိုကောင်းမွန်စေသည်။ ၎င်းသည် အမျိုးအစား 2 ဆီးချိုရောဂါရှိလူနာများတွင် အစာစားပြီးနောက်ပိုင်း သွေးတွင်းဂလူးကို့စ်ပမာဏကို စီမံခန့်ခွဲရာတွင် Liraglutide ကို တွင်ကျယ်စွာအသုံးပြုစေသည်။
2. Glucagon ၏လျှို့ဝှက်ချက်ကိုတားဆီး: Glucagon သည် ပန်ကရိယ α-ဆဲလ်များမှ ထုတ်လွှတ်သော ဟော်မုန်းတစ်မျိုးဖြစ်ပြီး ပုံမှန်အားဖြင့် အသည်းမှ ဂလူးကို့စ်ထုတ်လွှတ်မှုကို အားပေးသည့် ဟော်မုန်းဖြစ်သည်။ သို့သော်၊ အမျိုးအစား 2 ဆီးချိုရောဂါရှိသောလူနာများတွင်၊ glucagon ၏ထုတ်လွှတ်မှုသည်ပုံမှန်မဟုတ်စွာမြင့်တက်နေပြီးသွေးတွင်းဂလူးကို့စ်ပမာဏကိုမြင့်မားစေသည်။ Liraglutide သည် ဆီးချိုဝေဒနာရှင်များတွင် glucagon ထုတ်လွှတ်မှုကို ဟန့်တားခြင်းဖြင့် သွေးတွင်းဂလူးကို့စ်ကို ထိန်းပေးသည်။
3. အစာအိမ်ထုတ်ခြင်းကို နှောင့်နှေးစေသည်။Liraglutide သည် အစာအိမ်မှ အူသိမ်ဆီသို့ အစာရွေ့လျားမှုကို နှောင့်နှေးစေပြီး အစာစားပြီးနောက် သွေးတွင်းဂလူးကို့စ်ပမာဏကို နှေးကွေးစေသည်ဟု ဆိုလိုသည်။ ဤအကျိုးသက်ရောက်မှုသည် သွေးတွင်းဂလူးကို့စ်ထိန်းချုပ်မှုကို အထောက်အကူပြုရုံသာမက ပြည့်ဝသောခံစားချက်ကို တိုးမြင့်စေကာ အစားအသောက်စားသုံးမှုကို လျှော့ချပေးပြီး လူနာများ၏ ကိုယ်အလေးချိန်ကို ထိန်းညှိပေးသည်။
4. အလေးချိန်စီမံခန့်ခွဲမှု: သွေးဂလူးကို့စ်ထိန်းချုပ်မှုအပေါ်၎င်း၏အကျိုးသက်ရောက်မှုများအပြင်၊ Liraglutide သည်သိသိသာသာကိုယ်အလေးချိန်ကျခြင်းအကျိုးကျေးဇူးများကိုပြသခဲ့သည်။ ယင်းမှာ အစာအိမ်အထွက်နှေးခြင်းနှင့် ကျေနပ်မှုတိုးလာခြင်းတို့အပေါ် ၎င်း၏အကျိုးသက်ရောက်မှုများကြောင့်ဖြစ်ပြီး ကယ်လိုရီစားသုံးမှု လျော့နည်းခြင်းနှင့် ကိုယ်အလေးချိန်ကျခြင်းတို့ကို ဖြစ်စေသည်။ ကိုယ်အလေးချိန်လျှော့ချရာတွင် ထိရောက်မှု ရှိသောကြောင့် Liraglutide ကို အဝလွန်ခြင်းကို ကုသရာတွင် အထူးသဖြင့် အဝလွန်သော ဆီးချိုဝေဒနာရှင်များတွင်လည်း အသုံးပြုပါသည်။
5. နှလုံးသွေးကြောကာကွယ်ရေးမကြာသေးမီက လေ့လာမှုများအရ Liraglutide သည် နှလုံးသွေးကြောဆိုင်ရာ အကာအကွယ်အာနိသင်များရှိပြီး နှလုံးသွေးကြောဆိုင်ရာ အဖြစ်အပျက်များ ဖြစ်နိုင်ခြေကို လျှော့ချပေးကြောင်း ပြသခဲ့သည်။ ယင်းကြောင့် ဆီးချိုရောဂါနှင့် နှလုံးသွေးကြောဆိုင်ရာ ရောဂါဝေဒနာရှင်များတွင် တွင်တွင်ကျယ်ကျယ် အသုံးပြုလာခဲ့သည်။

အနှစ်ချုပ်အားဖြင့်၊ Liraglutide သည် ယန္တရားများစွာဖြင့် သွေးတွင်းဂလူးကို့စ်နှင့် ကိုယ်အလေးချိန်ကို ထိန်းညှိပေးသည်၊ ဆီးချိုရောဂါကို စီမံခန့်ခွဲရာတွင် အရေးပါသော အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ကာ အဝလွန်ခြင်းကို ကုသခြင်းနှင့် နှလုံးသွေးကြောဆိုင်ရာ အကာအကွယ်များတွင် အလားအလာပြသခြင်း။ သို့သော်၊ ပျို့ခြင်း၊ အော့အန်ခြင်းနှင့် hypoglycemia ကဲ့သို့သော အချို့သောဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများသည် Liraglutide ကိုအသုံးပြုနေစဉ်အတွင်း ဖြစ်ပေါ်လာနိုင်သောကြောင့် ဘေးကင်းပြီး ထိရောက်မှုရှိစေရန် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာကြီးကြပ်မှုအောက်တွင် အသုံးပြုသင့်ပါသည်။

Tirzepatideglucagon-like peptide-1 (GLP-1) receptors နှင့် glucose-dependent insulinotropic polypeptide (GIP) receptors များကို တစ်ပြိုင်နက် အသက်သွင်းရန် ဆန်းသစ်တီထွင်ထားသော dual-action peptide ဆေးဖြစ်သည်။ ဤ dual receptor agonism သည် Tirzepatide အမျိုးအစား 2 ဆီးချိုရောဂါကိုထိန်းချုပ်ရန်နှင့်ကိုယ်အလေးချိန်ကိုစီမံခန့်ခွဲရာတွင်ထူးခြားသောလက်တွေ့အားသာချက်များကိုပေးသည်။

1. GLP-1 Receptor AgonismGLP-1 သည် အစာစားပြီးနောက် အူအတွင်းရှိ L-cells မှ လျှို့ဝှက်ထုတ်လုပ်ထားသော endogenous ဟော်မုန်းတစ်မျိုးဖြစ်ပြီး အင်ဆူလင်ထုတ်လွှတ်မှုကို မြှင့်တင်ပေးခြင်း၊ glucagon ထုတ်ပေးခြင်းကို တားဆီးခြင်းနှင့် အစာအိမ်ထွက်ခြင်းကို နှောင့်နှေးစေသည်။ Tirzepatide သည် GLP-1 receptors များကိုအသက်သွင်းခြင်းဖြင့်၊ အထူးသဖြင့် postprandial ဂလူးကို့စ်စီမံခန့်ခွဲမှုတွင်သွေးဂလူးကို့စ်ပမာဏကိုထိရောက်စွာလျှော့ချရန်ကူညီခြင်းဖြင့်ဤအကျိုးသက်ရောက်မှုများကိုတိုးမြှင့်ပေးသည်။ ထို့အပြင်၊ GLP-1 receptor activation သည် ကျေနပ်မှုကို တိုးစေပြီး အစားအစာ စားသုံးမှုကို လျှော့ချပေးပြီး ကိုယ်အလေးချိန် လျော့ကျစေပါသည်။
2. GIP Receptor Agonism: GIP သည် အူအတွင်းရှိ K-ဆဲလ်များမှ လျှို့ဝှက်ထုတ်လုပ်ထားသော အခြားသော incretin ဟော်မုန်းဖြစ်ပြီး အင်ဆူလင်ထုတ်လွှတ်မှုကို မြှင့်တင်ပေးပြီး အဆီဇီဝဖြစ်စဉ်ကို ထိန်းညှိပေးသည်။ Tirzepatide သည် GIP receptors များကိုအသက်သွင်းခြင်းဖြင့်အင်ဆူလင်ထုတ်လွှတ်မှုကိုပိုမိုအားကောင်းစေပြီးအဆီတစ်သျှူးဇီဝြဖစ်ပျက်အပေါ်အပြုသဘောဆောင်သောအကျိုးသက်ရောက်မှုများရှိသည်။ ဤလုပ်ဆောင်မှုနှစ်ခုသည် Tirzepatide သည် အင်ဆူလင်အာရုံခံနိုင်စွမ်းကို ပိုမိုကောင်းမွန်စေခြင်း၊ သွေးတွင်းဂလူးကို့စ်ပမာဏကို လျှော့ချခြင်းနှင့် ကိုယ်အလေးချိန်ကို စီမံခန့်ခွဲခြင်းတွင် သိသာထင်ရှားသော အားသာချက်တစ်ခု ပေးသည်။
3. အစာအိမ်ထုတ်ခြင်းနှောင့်နှေးခြင်း။Tirzepatide သည် အစာအိမ်မှ အစာအိမ်မှ အူသိမ်သို့ အစာရွေ့လျားမှုကို နှေးကွေးစေပြီး အစာစားပြီးနောက် သွေးတွင်းဂလူးကို့စ်အဆင့်ကို တဖြည်းဖြည်း မြင့်တက်လာစေသည်ဟု Tirzepatide သည်လည်း နှောင့်နှေးစေပါသည်။ ဤအာနိသင်သည် သွေးတွင်းဂလူးကို့စ်ကို ထိန်းချုပ်ပေးရုံသာမက ပြည့်ဝသောခံစားချက်ကို တိုးမြင့်စေပြီး အစားအသောက်စားသုံးမှုကိုလည်း လျှော့ချပေးသည်။
4. အလေးချိန်စီမံခန့်ခွဲမှု: ၎င်း၏ GLP-1 နှင့် GIP receptors များ၏ နှစ်ထပ်လုပ်ဆောင်မှုကြောင့်၊ Tirzepatide သည် ကိုယ်အလေးချိန်စီမံခန့်ခွဲမှုတွင် သိသာထင်ရှားသောအကျိုးသက်ရောက်မှုများကိုပြသခဲ့သည်။ ဆေးဘက်ဆိုင်ရာလေ့လာမှုများအရ Tirzepatide သည် ကိုယ်အလေးချိန်ထိန်းရန် လိုအပ်သော အမျိုးအစား 2 ဆီးချိုဝေဒနာရှင်များအတွက် အထူးသဖြင့် ခန္ဓာကိုယ်အလေးချိန်ကို သိသိသာသာ လျှော့ချပေးနိုင်ကြောင်း သက်သေပြခဲ့သည်။

Tirzepatide ၏ ဘက်စုံသုံး ယန္တရားသည် အမျိုးအစား 2 ဆီးချိုရောဂါကို စီမံခန့်ခွဲရာတွင် ကုထုံးအသစ်တစ်ခု ပံ့ပိုးပေးကာ လူနာများအား ကိုယ်အလေးချိန် လျှော့ချရာတွင် ကူညီပေးစဉ်တွင် သွေးတွင်းဂလူးကို့စ်ကို ထိထိရောက်ရောက် ထိန်းချုပ်ပေးကာ အလုံးစုံကျန်းမာရေးကို တိုးတက်စေသည်။ ၎င်း၏သိသာထင်ရှားသောလက်တွေ့အကျိုးသက်ရောက်မှုများရှိသော်လည်း၊ အချို့သောဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများဖြစ်သော Tirzepatide သည် Tirzepatide ကိုအသုံးပြုနေစဉ်အတွင်း ဖြစ်ပွားနိုင်သောကြောင့် ဆေးဘက်ဆိုင်ရာကြီးကြပ်မှုအောက်တွင်အသုံးပြုသင့်သည်။

အောက်ဆီတိုစင်သဘာဝအတိုင်း ဖြစ်ပေါ်နေသော peptide ဟော်မုန်းသည် hypothalamus တွင် ပေါင်းစပ်ထုတ်လုပ်ထားပြီး posterior pituitary gland မှ သိမ်းဆည်းကာ ထုတ်လွှတ်သည်။ အထူးသဖြင့် သားဖွားစဉ်နှင့် မီးဖွားပြီးကာလတွင် အမျိုးသမီးမျိုးပွားမှုစနစ်တွင် အရေးကြီးသော အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ပါသည်။ Oxytocin ၏အဓိကလုပ်ဆောင်ချက်မှာ သားအိမ်၏ချောမွေ့သောကြွက်သားဆဲလ်များပေါ်ရှိ Oxytocin receptors များနှင့် ချိတ်ဆက်ခြင်းဖြင့် သားအိမ်ကြွက်သားကျုံ့မှုကို လှုံ့ဆော်ရန်ဖြစ်သည်။ ဤလုပ်ဆောင်ချက်သည် အလုပ်သမား လုပ်ငန်းစဉ် စတင်ရန်နှင့် ထိန်းသိမ်းရန်အတွက် အရေးကြီးပါသည်။

မွေးဖွားစဉ်အတွင်း ကလေးသည် မွေးလမ်းကြောင်းမှတဆင့် ရွေ့လျားလာသောအခါတွင် Oxytocin များ ထွက်လာပြီး ခိုင်ခံ့ပြီး စည်းချက်ညီသော သားအိမ်ကျုံ့မှုကို ဖြစ်စေသည်။ သားအိမ်ကျုံ့ခြင်းကို မြှင့်တင်ရန်နှင့် လုပ်သားဖြစ်စဉ်ကို အရှိန်မြှင့်ရန် ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုပေးသူမှ ဓာတု Oxytocin သည် သွေးကြောအတွင်း သွင်းပေးနိုင်သည်။ ဤလုပ်ထုံးလုပ်နည်းကို အလုပ်သမား လှုံ့ဆော်မှုဟု ခေါ်သည်။

လုပ်သားလှုံ့ဆော်ပေးသည့်အပြင် Oxytocin ကို မီးဖွားပြီးနောက် သွေးသွန်ခြင်းကို ထိန်းချုပ်ရန် တွင်ကျယ်စွာ အသုံးပြုပြီး ကလေးမီးဖွားပြီးနောက်တွင် အဖြစ်များပြီး အန္တရာယ်ရှိနိုင်သော နောက်ဆက်တွဲပြဿနာတစ်ခုဖြစ်သည်။ မီးဖွားပြီးနောက် သားအိမ်သည် ထိရောက်စွာ ကျုံ့နိုင်မှု ပျက်ကွက်သောအခါတွင် ပုံမှန်အားဖြင့် ဖြစ်ပွားသည်။ သားအိမ်ကျုံ့မှုကို အားကောင်းစေခြင်းဖြင့် Oxytocin သည် သွေးဆုံးရှုံးမှုကို လျှော့ချပေးကာ သွေးအလွန်အကျွံထွက်ခြင်းကြောင့် မိခင်၏ကျန်းမာရေးကို ထိခိုက်စေပါသည်။

ထို့အပြင် Oxytocin သည် မိခင်နို့တိုက်ကျွေးရာတွင် အရေးပါသောအခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ပါသည်။ မွေးကင်းစကလေးသည် မိခင်၏နို့သီးခေါင်းတွင် နို့စို့သောအခါတွင် Oxytocin သည် နို့ဂလင်းများကို ကျုံ့စေပြီး နို့ပြွန်မှတဆင့် နို့ကို တွန်းထုတ်ကာ နို့ထွက်ရန် လွယ်ကူစေသည်။ ဤလုပ်ငန်းစဉ်သည် အောင်မြင်သောမိခင်နို့တိုက်ကျွေးရန်အတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်ပြီး Oxytocin ကို နို့တိုက်စဉ်အတွင်း အခက်အခဲများကြုံတွေ့နေရသော မိခင်များကို ကူညီရန်အတွက် တစ်ခါတစ်ရံတွင် အသုံးပြုသည်။

ခြုံငုံကြည့်လျှင် Oxytocin သည် သားဖွားမီးယပ်တွင် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော ဆေးတစ်မျိုးဖြစ်ပြီး သားဖွားမီးယပ်ကို လွယ်ကူချောမွေ့စေရန်၊ မီးဖွားပြီးနောက် သွေးသွန်ခြင်းကို ထိန်းချုပ်ရန်နှင့် မိခင်နို့တိုက်ကျွေးခြင်းကို ပံ့ပိုးပေးရာတွင် ကျယ်ကျယ်ပြန့်ပြန့် အသုံးပြုထားသည်။ Oxytocin သည် ယေဘူယျအားဖြင့် ဘေးကင်းသော်လည်း၊ အကောင်းဆုံးသော ကုထုံးရလဒ်များကို သေချာစေရန်နှင့် ဖြစ်နိုင်ချေရှိသော ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများကို လျှော့ချရန် ၎င်း၏ စီမံအုပ်ချုပ်မှုကို ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ ကျွမ်းကျင်သူများက အမြဲတမ်း လမ်းညွှန်သင့်သည်။

ကာဘီတိုစင်အထူးသဖြင့် ခွဲစိတ်ကုသမှုခံယူပြီးနောက် သားဖွားပြီးနောက် သွေးသွန်ခြင်းကို ကာကွယ်ရန် အဓိကအသုံးပြုသည့် ဓာတုအောက်ဆီတိုစင် analog ဖြစ်သည်။ မီးဖွားပြီးနောက် သွေးသွန်ခြင်းဆိုသည်မှာ သားအိမ်အတွင်းထိထိကျုံ့နိုင်ခြင်းမရှိသော သားအိမ်အထွက်လွန်ခြင်းကြောင့် ကလေးမွေးဖွားပြီးနောက် ဖြစ်ပွားနိုင်သည့် ပြင်းထန်သောနောက်ဆက်တွဲတစ်ခုဖြစ်သည်။ Carbetocin သည် သားအိမ်ချောမွေ့သောကြွက်သားဆဲလ်များ၏မျက်နှာပြင်ပေါ်ရှိ oxytocin receptors နှင့် ချိတ်ဆက်ကာ၊ အဆိုပါ receptors များကိုအသက်ဝင်စေကာ သားအိမ်ကျုံ့မှုကို လှုံ့ဆော်ပေးသောကြောင့် မီးဖွားပြီးနောက်သွေးဆုံးရှုံးမှုကို လျှော့ချပေးခြင်းဖြင့် အလုပ်လုပ်ပါသည်။

သဘာဝ oxytocin နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက Carbetocin သည် သက်တမ်းထက်ဝက် ရှည်လျားပြီး ၎င်းသည် ခန္ဓာကိုယ်တွင် ပိုမိုကြာရှည်စွာ လှုပ်ရှားနေနိုင်သည်ဟု ဆိုလိုသည်။ ဤကြာရှည်စွာလုပ်ဆောင်မှုသည် Carbetocin ကိုပိုမိုကြာရှည်စွာသားအိမ်ကျုံ့မှုကိုပေးစွမ်းနိုင်ပြီး မီးဖွားပြီးနောက်သွေးသွန်ခြင်းကိုကာကွယ်ရာတွင်ပိုမိုထိရောက်စေသည်။ ထို့အပြင်၊ Carbetocin သည် အောက်စီတိုစင်ကဲ့သို့ စဉ်ဆက်မပြတ် ထိုးသွင်းရန် မလိုအပ်သော်လည်း တစ်ခုတည်းသော ထိုးဆေးအဖြစ် စီမံခန့်ခွဲနိုင်ပြီး ဆေးခန်းလုပ်ထုံးလုပ်နည်းများကို ရိုးရှင်းစေပြီး ဆေးဘက်ဆိုင်ရာ အရင်းအမြစ်များ လိုအပ်မှုကို လျှော့ချနိုင်သည်။

ဆေးခန်းပြလေ့လာမှုများက Carbetocin သည် ခွဲစိတ်ကုသမှုခံယူပြီးနောက် သွေးထွက်ခြင်းကိုကာကွယ်ရာတွင် မြင့်မားစွာထိရောက်မှုရှိကြောင်း သက်သေပြခဲ့ပြီး အပိုထပ်ဆောင်းသားအိမ်သွင်းဆေးများလိုအပ်မှုကို သိသိသာသာလျှော့ချပေးသည်။ ကမ္ဘာ့ကျန်းမာရေးအဖွဲ့ (WHO) သည် သားဖွားပြီးနောက် သွေးသွန်ခြင်းကို ကာကွယ်ရန်အတွက် စံကုထုံးအဖြစ် ကာဗိုတိုစင်ကို ထည့်သွင်းထားပြီး၊ အထူးသဖြင့် ဆေးတစ်ကြိမ်သောက်ခြင်း၏ အကျိုးကျေးဇူးများ အထူးသဖြင့် အကျိုးပြုသည့် အရင်းအမြစ်ကန့်သတ်သည့်နေရာများတွင် ထည့်သွင်းထားသည်။

Carbetocin သည် မီးဖွားပြီးနောက် သွေးသွန်ခြင်းကို ကာကွယ်ရာတွင် သိသာထင်ရှားသော အကျိုးကျေးဇူးများ ပေးစွမ်းသော်လည်း အခြေအနေအားလုံးအတွက် မသင့်လျော်ကြောင်း သတိပြုရန် အရေးကြီးပါသည်။ အချို့သောကိစ္စများတွင်၊ ဥပမာ သားအိမ်ပိုလျှံခြင်း၊ ပုံမှန်မဟုတ်သော placental attachment သို့မဟုတ် detachment ကဲ့သို့သော အခြားကုသမှုနည်းလမ်းများသည် ပိုမိုသင့်လျော်ပါသည်။ ထို့ကြောင့်၊ Carbetocin သုံးစွဲမှုကို သီးခြားအခြေအနေများပေါ်မူတည်၍ အတွေ့အကြုံရှိ ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုပညာရှင်များက ဆုံးဖြတ်သင့်သည်။

အချုပ်အားဖြင့်ဆိုရသော် Carbetocin သည် တာရှည်ခံသော oxytocin analog အဖြစ် ခွဲစိတ်မွေးဖွားပြီးနောက် ခွဲစိတ်ခန်းနှင့် မိန်းမအင်္ဂါ မွေးဖွားပြီးနောက် မီးဖွားပြီးနောက် သွေးသွန်ခြင်းကို ကာကွယ်ရာတွင် အရေးပါသော အခန်းကဏ္ဍမှ ပါဝင်ပါသည်။ သားအိမ်ကျုံ့ခြင်းကို မြှင့်တင်ခြင်းဖြင့် မီးဖွားပြီးနောက် သွေးဆင်းနိုင်ခြေကို ထိရောက်စွာ လျှော့ချနိုင်ပြီး ဘေးကင်းလုံခြုံသော ကလေးမွေးဖွားမှုအတွက် အရေးပါသော အကာအကွယ်ကို ပေးပါသည်။

Terlipressinအစာမျိုပြွန် variceal bleeding နှင့် hepatorenal syndrome ကဲ့သို့သော အသည်းခြောက်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော ပြင်းထန်သောသွေးယိုစိမ့်မှုရောဂါများကို ကုသရန်အတွက် အဓိကအသုံးပြုသည့် ဓာတုအန်နာဖြစ်သော ဟော်မုန်းတစ်မျိုးဖြစ်သည်။ အစာမျိုပြွန် variceal bleeding သည် အသည်းခြောက်သောလူနာများတွင် အဖြစ်များပြီး ပြင်းထန်သော နောက်ဆက်တွဲပြဿနာဖြစ်ပြီး hepatorenal syndrome သည် ပြင်းထန်အသည်း၏လုပ်ဆောင်မှုမှအစပြုသော ကျောက်ကပ်ပျက်ကွက်အမျိုးအစားဖြစ်သည်။

Terlipressin သည် antidiuretic ဟော်မုန်း (vasopressin) ၏ လုပ်ဆောင်မှုကို အတုယူခြင်းဖြင့် လုပ်ဆောင်ပြီး အထူးသဖြင့် အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းရှိ သွေးကြောများကို ကျဉ်းစေကာ ဤအင်္ဂါများသို့ သွေးစီးဆင်းမှုကို လျှော့ချပေးသည်။ ဤ vasoconstriction သည် portal vein pressure ကို လျော့ကျစေပြီး variceal bleeding ဖြစ်နိုင်ခြေကို လျှော့ချပေးသည်။ သမားရိုးကျ vasopressin နှင့်မတူဘဲ၊ Terlipressin သည် ကြာချိန်ပိုကြာပြီး ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးနည်းသောကြောင့် ၎င်းကို ဆေးခန်းအလေ့အကျင့်တွင် ပိုမိုတွင်ကျယ်စွာ အသုံးပြုစေသည်။

ပြင်းထန်သောသွေးထွက်ခြင်းတွင်၎င်း၏အသုံးပြုမှုအပြင်၊ Terlipressin သည် hepatorenal syndrome ကိုကုသရာတွင်အရေးကြီးသောအခန်းကဏ္ဍမှပါဝင်သည်။ Hepatorenal Syndrome သည် ပုံမှန်အားဖြင့် အသည်းခြောက်ခြင်း၏အဆင့်မြင့်အဆင့်များတွင် ဖြစ်ပွားလေ့ရှိပြီး အသက်ရှင်နှုန်းအလွန်နည်းသော ကျောက်ကပ်လုပ်ငန်းဆောင်တာများ လျင်မြန်စွာကျဆင်းသွားခြင်းကြောင့်ဖြစ်သည်။ Terlipressin သည် ကျောက်ကပ်သွေးစီးဆင်းမှုကို ကောင်းမွန်စေကာ ကျောက်ကပ်ပြောင်းပြန်လုပ်ဆောင်မှု ကျဆင်းစေပြီး လူနာ၏ရလဒ်များကို သိသိသာသာ တိုးတက်စေနိုင်သည်။

Terlipressin သည် ဤအရေးကြီးသော အခြေအနေများကို ကုသရာတွင် မြင့်မားစွာ ထိရောက်မှုရှိသော်လည်း ၎င်း၏အသုံးပြုမှုသည် နှလုံးသွေးကြောဆိုင်ရာ ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများကဲ့သို့သော အန္တရာယ်အချို့ကို သယ်ဆောင်သွားကြောင်း သတိပြုရန် အရေးကြီးပါသည်။ ထို့ကြောင့်၊ Terlipressin ကို ကုသမှု၏ဘေးကင်းမှုနှင့် ထိရောက်မှုသေချာစေရန် ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုပညာရှင်များမှ အနီးကပ်ကြီးကြပ်မှုအောက်တွင် ပုံမှန်အားဖြင့် ဆေးရုံတွင် စီမံကွပ်ကဲပါသည်။

အချုပ်အားဖြင့်ဆိုရသော် Terlipressin သည် peptide ဆေးအနေဖြင့် အသည်းခြောက်ခြင်းကြောင့်ဖြစ်သော ပြင်းထန်သောသွေးထွက်ခြင်းနှင့် အသည်းခြောက်ခြင်းရောဂါကို ကုသရာတွင် အစားထိုး၍မရသောအခန်းကဏ္ဍမှပါဝင်ပါသည်။ ၎င်းသည် သွေးထွက်ခြင်းကို ထိရောက်စွာ ထိန်းချုပ်ရုံသာမက ကျောက်ကပ်လုပ်ငန်းဆောင်တာကိုလည်း ပိုမိုကောင်းမွန်စေကာ လူနာများအား နောက်ထပ်ကုသမှုအတွက် အခွင့်အလမ်းများ ပိုမိုရရှိစေပါသည်။

Bivalirudinအထူးသဖြင့် acute coonary syndromes (ACS) နှင့် percutaneous coronary intervention (PCI) တို့တွင် အဓိကအားဖြင့် အသုံးပြုသော anticoagulant ကုထုံးအတွက် အသုံးပြုသော တိုက်ရိုက် thrombin inhibitor အဖြစ် ခွဲခြားထားသော ဓာတု peptide ဆေးဖြစ်သည်။ Thrombin သည် fibrinogen ကို fibrin အဖြစ်သို့ပြောင်းလဲစေပြီး thrombus ဖွဲ့စည်းမှုကိုဖြစ်ပေါ်စေခြင်းဖြင့်သွေးခဲစေသောလုပ်ငန်းစဉ်တွင်အရေးကြီးသောအခန်းကဏ္ဍမှပါဝင်သည်။ Bivalirudin သည် thrombin ၏တက်ကြွသောနေရာနှင့်တိုက်ရိုက်ချိတ်ဆက်ခြင်းဖြင့်၎င်း၏လုပ်ဆောင်မှုကိုဟန့်တားကာ၊ ထို့ကြောင့်သွေးခဲခြင်းဆိုင်ရာအကျိုးသက်ရောက်မှုများကိုရရှိစေသည်။

1. Thrombin ၏တိုက်ရိုက်တားမြစ်ခြင်း။: Bivalirudin သည် thrombin ၏ တက်ကြွသော ဗဟိုချက်သို့ တိုက်ရိုက် ချိတ်ဆက်ပြီး ၎င်း၏ fibrinogen နှင့် အပြန်အလှန် တုံ့ပြန်မှုကို ပိတ်ဆို့ထားသည်။ ဤပေါင်းစပ်မှုသည် အလွန်တိကျသောကြောင့် Bivalirudin သည် free thrombin နှင့် thrombin နှစ်ခုလုံးကို တားစီးနိုင်စေကာ သွေးခဲခြင်းနှင့် ဆက်စပ်နေသည်။ အကျိုးဆက်အနေဖြင့် Bivalirudin သည် သွေးခဲအသစ်များဖြစ်ပေါ်ခြင်းနှင့် ရှိပြီးသားအရာများ ထပ်တိုးခြင်းကို ထိရောက်စွာတားဆီးပေးသည်။
2. လျင်မြန်စွာ စတင်ခြင်းနှင့် ထိန်းချုပ်နိုင်မှု: Bivalirudin သည် လျင်မြန်စွာစတင်ခြင်းရှိပြီး သွေးကြောသွင်းမှုအပေါ်တွင် anticoagulant အာနိသင်များကို လျင်မြန်စွာထုတ်ပေးပါသည်။ သမားရိုးကျသွယ်ဝိုက်သောသမ်းဘင်တားဆေးများ (ဥပမာ heparin) နှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက Bivalirudin ၏လုပ်ဆောင်ချက်သည် antithrombin III နှင့် ကင်းလွတ်ပြီး ပိုမိုကောင်းမွန်သော ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းကို ပေးဆောင်သည်။ အထူးသဖြင့် PCI လုပ်ထုံးလုပ်နည်းများကဲ့သို့သော coagulation time ကိုတိကျသောထိန်းချုပ်မှုလိုအပ်သောလက်တွေ့အခြေအနေများတွင်၎င်း၏သွေးခဲဆန့်ကျင်သောအကျိုးသက်ရောက်မှုများသည်ပိုမိုခန့်မှန်းရလွယ်ကူပြီးစီမံခန့်ခွဲရန်ပိုမိုလွယ်ကူသည်။
3. တိုတောင်းသောတစ်ဝက်ဘဝ: Bivalirudin သည် 25 မိနစ်ခန့် တိုတောင်းသော တစ်ဝက်သက်တမ်း ရှိပြီး ၎င်း၏ anticoagulant အာနိသင်များကို ရပ်ဆိုင်းပြီးနောက် လျင်မြန်စွာ ပျောက်ကွယ်သွားစေသည်။ ဤလက္ခဏာသည် သွေးကြောဆိုင်ရာဝင်ရောက်စွက်ဖက်မှုလုပ်ထုံးလုပ်နည်းများအတွင်းကဲ့သို့သောတိုတောင်းသော်လည်းပြင်းထန်သောသွေးပြန်ကြောခြင်းကိုလိုအပ်သောလူနာများအတွက်အထူးအကျိုးရှိသည်။
4. သွေးထွက်နိုင်ခြေနည်း- ၎င်း၏ဂုဏ်သတ္တိများကြောင့် Bivalirudin သည် သွေးထွက်နိုင်ခြေကို နည်းပါးစေပြီး ထိရောက်သော သွေးခဲမှုကို သက်သာစေသည်။ Bivalirudin ဖြင့် ကုသသော လူနာများသည် GP IIb/IIIa inhibitors နှင့် ပေါင်းစပ် heparin ကို လက်ခံရရှိသူများနှင့် နှိုင်းယှဉ်ပါက သွေးထွက်ခြင်းဆိုင်ရာ နောက်ဆက်တွဲ ဖြစ်ပွားမှု နည်းပါးကြောင်း လေ့လာမှုများက ဖော်ပြခဲ့သည်။ ၎င်းသည် Bivalirudin ကို ACS နှင့် PCI လူနာများတွင် ဘေးကင်းပြီး ထိရောက်သော သွေးခဲမှုဆန့်ကျင်ရွေးချယ်မှုဖြစ်စေသည်။

အချုပ်အားဖြင့်၊ Bivalirudin၊ တိုက်ရိုက် thrombin inhibitor အနေဖြင့်၊ လုပ်ဆောင်ချက်၏ထူးခြားသောယန္တရားနှင့် လက်တွေ့အကျိုးကျေးဇူးများကို ပေးဆောင်ပါသည်။ ၎င်းသည် သွေးခဲဖွဲ့စည်းခြင်းကို တားဆီးရန် thrombin ကို ထိထိရောက်ရောက် ဟန့်တားပေးရုံသာမက လျင်မြန်စွာ စတင်ခြင်း၊ သက်တမ်းဝက် တိုတောင်းခြင်းနှင့် သွေးထွက်နိုင်ခြေ နည်းခြင်းစသည့် အကျိုးကျေးဇူးများလည်း ရှိပါသည်။ ထို့ကြောင့် Bivalirudin ကို စူးရှသော သွေးကြောဆိုင်ရာ ရောဂါလက္ခဏာများ ကုသရာတွင် နှင့် သွေးကြောဆိုင်ရာ စွက်ဖက်မှု ကာလအတွင်း တွင်ကျယ်စွာ အသုံးပြုပါသည်။ သို့သော်၊ ၎င်း၏မြင့်မားသောဘေးကင်းလုံခြုံရေးပရိုဖိုင်ရှိလင့်ကစား၊ ကုသမှုဘေးကင်းမှုနှင့်ထိရောက်မှုသေချာစေရန်ကျန်းမာရေးစောင့်ရှောက်မှုကျွမ်းကျင်ပညာရှင်၏လမ်းညွှန်မှုအောက်တွင်အသုံးပြုသင့်သည်။

Octreotideသဘာဝ somatostatin ၏ လုပ်ဆောင်ချက်ကို အတုယူသည့် ပေါင်းစပ် octapeptide ဖြစ်သည်။ Somatostatin သည် ကြီးထွားဟော်မုန်း၊ အင်ဆူလင်၊ glucagon နှင့် အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ ဟော်မုန်းများအပါအဝင် ဟော်မုန်းအမျိုးမျိုး၏ ထုတ်လွှတ်မှုကို ဟန့်တားသည့် hypothalamus နှင့် အခြားတစ်ရှူးများမှ လျှို့ဝှက်သောဟော်မုန်းဖြစ်သည်။ Octreotide သည် အထူးသဖြင့် ဟော်မုန်းထုတ်လွှတ်မှုနှင့် အကျိတ်ဆိုင်ရာ ရောဂါလက္ခဏာများကို ထိန်းချုပ်ရန် လိုအပ်သော အခြေအနေအမျိုးမျိုးကို ကုသရန်အတွက် လက်တွေ့အလေ့အကျင့်တွင် တွင်ကျယ်စွာ အသုံးပြုပါသည်။

1. Acromegaly ကုသမှု: Acromegaly သည် အများအားဖြင့် pituitary adenoma ကြောင့်ဖြစ်သော ကြီးထွားဟော်မုန်းများ အလွန်အကျွံထွက်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော အခြေအနေတစ်ခုဖြစ်သည်။ Octreotide သည် သွေးထဲတွင် ကြီးထွားဟော်မုန်းနှင့် အင်ဆူလင်ကဲ့သို့သော ကြီးထွားမှုအချက်-၁ (IGF-1) တို့ကို လျှော့ချပေးကာ ကြီးထွားဟော်မုန်းထွက်ရှိမှုကို ဟန့်တားကာ လက်နှင့်ခြေများ ကျယ်လာခြင်း၊ မျက်နှာအသွင်အပြင် ပြောင်းလဲခြင်းကဲ့သို့သော acromegaly ၏လက္ခဏာများကို သက်သာစေသည်။ အဆစ်နာခြင်း၊
2. Carcinoid Syndrome ကုသမှု: Carcinoid Syndrome သည် အစာအိမ်နှင့်အူလမ်းကြောင်းရှိ ကာစီနိုက်အကျိတ်များမှတဆင့် serotonin နှင့် အခြားသော ဇီဝဗေဒဆိုင်ရာ ပစ္စည်းများ အလွန်အကျွံထုတ်လွှတ်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာသော လက္ခဏာများဖြစ်သည့် ဝမ်းလျှောခြင်း၊ လေပြွန်ခြင်းနှင့် နှလုံးရောဂါတို့ဖြစ်သည်။ Octreotide သည် ဤဟော်မုန်းများနှင့် ဒြပ်ပစ္စည်းများထုတ်လွှတ်မှုကို ဟန့်တားခြင်းဖြင့် carcinoid syndrome ရောဂါလက္ခဏာများကို ထိရောက်စွာ ထိန်းချုပ်ပေးကာ လူနာများအတွက် ဘဝအရည်အသွေးကို မြှင့်တင်ပေးသည်။
3. အစာအိမ်နှင့်အူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ အာရုံကြောအကျိတ်များကို ကုသခြင်း (GEP-NETs): GEP-NETs များသည် အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်း သို့မဟုတ် ပန်ကရိယတွင် ဖြစ်လေ့ရှိသော ရှားပါးသောအကျိတ်အမျိုးအစားဖြစ်သည်။ Octreotide သည် ဤအကျိတ်များကြီးထွားမှုနှင့် ၎င်းတို့ဖြစ်ပေါ်စေသည့်လက္ခဏာများကို ထိန်းချုပ်ရန်၊ အထူးသဖြင့် ဟော်မုန်းပမာဏများစွာကို လျှို့ဝှက်ထုတ်လုပ်သည့် လုပ်ငန်းဆောင်သောအကျိတ်များတွင် အသုံးပြုသည်။ အကျိတ်များမှလျှို့ဝှက်ဟော်မုန်းများကို ဟန့်တားခြင်းဖြင့် Octreotide သည် ရောဂါလက္ခဏာများဖြစ်ပွားမှုကို လျှော့ချနိုင်ပြီး အချို့ကိစ္စများတွင် အကျိတ်ကြီးထွားမှုနှေးကွေးသည်။
4. အခြား Applications များ: အထက်တွင်ဖော်ပြခဲ့သော အဓိကအသုံးပြုမှုများအပြင်၊ Octreotide ကို အင်ဆူလင်မားစ်၊ glucagonomas နှင့် VIPomas (vasoactive intestinal peptide ကိုထုတ်လွှတ်သောအကျိတ်များ) ကဲ့သို့သော ရှားပါး endocrine ရောဂါများကိုကုသရန်အတွက်လည်း အသုံးပြုပါသည်။ ထို့အပြင်၊ Octreotide ကို အစာအိမ်နှင့်အူလမ်းကြောင်းအပေါ်ပိုင်းသွေးယိုစီးခြင်းနှင့် အစာမျိုပြွန်သွေးယိုခြင်းတို့ကို ထိန်းချုပ်ခြင်းကဲ့သို့သော စူးရှသောသွေးယိုခြင်းဆိုင်ရာအခြေအနေများကို ကုသရာတွင် အသုံးပြုနိုင်သည်။

ယေဘုယျအားဖြင့်၊ Octreotide သည် အထူးသဖြင့် ဟော်မုန်းထုတ်လွှတ်မှုဆိုင်ရာ ရောဂါများနှင့် ရောဂါလက္ခဏာများကို စီမံခန့်ခွဲရာတွင် အမျိုးမျိုးသော ဟော်မုန်းများထွက်ခြင်းကို ဟန့်တားခြင်းဖြင့် ထိရောက်သောကုသမှုကို ပေးပါသည်။ သို့သော်၊ Octreotide သည် အစာအိမ်နှင့် အူလမ်းကြောင်းဆိုင်ရာ အဆင်မပြေမှု၊ သည်းခြေကျောက်တည်ခြင်းနှင့် သွေးတွင်းဂလူးကို့စ်အဆင့်ပြောင်းလဲမှုများကဲ့သို့သော ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးအချို့ကို ဖြစ်စေနိုင်သောကြောင့် ဆရာဝန်၏လမ်းညွှန်မှုအောက်တွင် ဂရုတစိုက်စောင့်ကြည့်ခြင်းနှင့် ကုသမှုခံယူရန် လိုအပ်ပါသည်။